Zespół powstał wiosną 1986 roku w Rzeszowie na gruzach punkrockowej formacji Red Star. Szerszej publiczności zaprezentowali się na FMR Jarocin '86, "Róbrege", "FAMIE" i "Poza Kontrolą". W listopadzie w studiu CCS nagrali swoje pierwsze utwory (m.in. "Czerwone krzaki"), które były emitowane przez Rozgłośnię Harcerską i III Program PR. Wiosną 1987 zespół przystąpił do nagrania debiutanckiego albumu, który miał ukazać się nakładem Klubu Płytowego Razem pt. One Million Bulgarians. Płyta została jednak zatrzymana przez ówczesną cenzurę ze względu na antykomunistyczne treści. Dopiero w 2004 roku została oficjalnie wydana przez firmę Pop Noise jako Pierwsza płyta. Latem 1987 odszedł z zespołu Wallach (utworzył Aurorę), którego na krótko zastąpił Darek Kulda (Kosmetyki Mrs. Pinki). Muzycy zagrali w tym czasie wiele niezależnych występów i tras koncertowych w całej Polsce (m.in. "FMR Jarocin", FAMA, "Róbrege"), oraz na Festiwalu Piosenki Polskiej w Witebsku (wówczas ZSRR). Na przełomie 1987/1988 do zespołu dołączyli: gitarzysta Stefan Ryszkowski i perkusista Leszek Dziarek. W tym składzie zespół przystąpił do kolejnych nagrań na drugi album Blues? (który ukazał się z trzyletnim opóźnieniem w 1990 roku) i po raz kolejny wziął udział w kolejnych edycjach FAMY, "Róbrege", a także zagrał trasę po Ukrainie (Lwów) i Czechosłowacji (Praga, Most, Karlove Vary, Chrudim). W tym czasie Ryszkowskiego zastąpił Andrzej Paprot. W lipcu 1989 Lang i Trznadel, nie doczekawszy się wydania dwóch pierwszych płyt, udali się do Francji. W tamtejszych studiach zrealizowali (w duecie) trzeci album Teraz albo nigdy (jego tytuł nawiązywał do ówczesnej sytuacji w Polsce), który wydała francuska firma Gorgone. Utwory z płyty prezentowane były we Francji, Niemczech i Japonii. Kiedy do Langa i Trznadla dołączyli Dziarek i czeski gitarzysta Josef Pavlovski, zespół zagrał trasę po Francji i Holandii (1990/1991). Pod koniec 1990 Dziarka zastąpił francuz Guiliame Genta. One Million Bulgarians działali we Francji oficjalnie, przy bezpośrednim wsparciu ówczesnego ministra kultury i sztuki Jacka Langa. Przypadkowa zbieżność imion i nazwisk lidera OMB i ministra budziła pozytywne emocje w muzycznym środowisku Paryża (obaj panowie spotkali się osobiście wiosną 1990) i stała się reklamą dla zespołu. Po czterech latach (1993) muzycy wrócili do Polski i w składzie uzupełnionym o basistę Marcina Ciempiela i (ponownie) gitarzystę Andrzeja Paprota przystąpili do nagrania albumu Langusta. Po nagraniu płyty wzięli udział w katowickich "Odjazdach" i FMR Jarocin '94.